Kerkdiensten in Coronatijd
De bijzondere maatregelen die overal in het land gelden rondom Corona blijven ook in deze februari weken grotendeels van kracht. Dat betekent dat wij voorlopig nog geen vieringen hebben in de Oase. Wij blijven tot nader orde ook geen online vieringen uitzenden. Daarmee volgen we de voorschriften van de classis.
Wij kunnen alleen maar met elkaar de hoop uitspreken dat we het virus er onder krijgen en dat dit over enige weken verruiming van maatregelen biedt en het weer mogelijk wordt om in maart vieringen en activiteiten op te starten. Wij hopen dat we met elkaar blijven omzien naar elkaar en ons omringd voelen door Gods Liefde.
De wijkkerkenraad
Pastoraat
In memoriam Auke Smit
(12 februari 1928 – 22 januari 2021). Donderdag 28 januari hebben we in besloten kring in de Aula van de Noorderhof afscheid genomen van Auke Smit in een dankdienst voor zijn leven. Aansluitend hebben we hem naar zijn laatste rustplaats gebracht op de Huizumerbegraafplaats. De laatste drie jaar woonde hij in Abbingahiem, waar in november de corona vat op hem kreeg, maar wonder boven wonder knapte hij weer op. Na goede Kerstdagen en Oud en Nieuw bleek het lichaam toch te veel verzwakt, zette het herstel niet door en sliep hij rustig in op 22 januari.
‘Diepbedroefd, maar dankbaar dat hij zolang bij ons mocht zijn, is in oprecht geloof en afhankelijk van Gods liefde en nabijheid overleden onze lieve, sterke, betrokken vader en grootvader.’ Zo werd het overlijden van Auke Smit aangekondigd door zijn kinderen en hun partners: Hillie en Nick, Meindert en Foekje en de kleinkinderen met hun partners: Liza en Harmen, Auke en Gretha, Syta en Wieger. Hillie heeft tijdens het afscheid het leven van haar vader geschetst. Auke zag op 12 februari 1928 in Lollum het levenslicht als tweede kind en eerste (en enige) jongen in het gezin Smit. Een jaar later verhuisden ze naar Harlingen en in 1932 kwam het gezin naar Leeuwarden. Na Auke werden nog drie zussen geboren. Aan het begin van de Tweede wereldoorlog was hij twaalf en had hij 7 jaar lager onderwijs gevolgd op de Koningin Wilhelminaschool. Tijdens de oorlog was hij veel bij zijn grootouders De Jong in Tjerkwerd. Naar het Middelbaar onderwijs gaan, was er voor hem niet bij. Na de oorlog bracht hij zijn diensttijd door in Assen en Soesterberg, maar met de 2de politionele actie moest hij van 1948-1950 naar Nederlands-Indië. Dat was een indrukwekkende en zware tijd, waar hij gelukkig geen trauma aan heeft overgehouden, maar wel vriendschappen voor het leven. Begin jaren vijftig mocht hij zijn leven zelf vormgeven en ging hij naar de avondschool voor de detailhandel en overdag werken in de herenmode. Hij begon bij de firma Tjerkstra, ging toen naar de zaak van Wim Houwen en eindigde zijn loopbaan bij Kledinghuis Kruize. Hij was verkoper, souschef en etaleur-decorateur. Zijn gevoel voor kleur en mode kwam hem goed van pas. Er werden heel wat etalages ingericht, ook nog in de avonduren. Hij won er zelfs prijzen mee. Ook heeft hij leerlingen de kneepjes van het vak bijgebracht. Auke was een trouw vakbondslid en politiek koos hij voor de ARP, later het CDA. Op 21 april 1955 trouwde hij met Sytie (Sijke) Boonstra uit Menaldum. De woningnood was groot in die tijd. De eerste jaren settelden ze zich boven een patatkraam aan het Ruiterskwartier. Hillie was al geboren en toen Meindert in 1959 geboren werd, kwam er gelukkig een huis vrij aan de Peter Stuyvesantweg. Het mooiste plekje werd de Holwortel in Aldlân waar ze in 1974 naar toe gingen. Het leven was goed. Drukte genoeg. De kinderen gingen de deur uit. Ze werden opa en oma. Auke was een optimist, had humor en was een sociale man. Hij was een trouwe kerkganger en is ouderling geweest. Ze gingen naar de Noorderkerk, Koepelkerk en Oase. Zijn geloof was oprecht en betekende veel voor hem. In maart 2000 overleed Sytie en moest hij na bijna 45 jaar samen geweest te zijn, alleen verder. Het miste haar en had verdriet, maar hij pakte de draad weer op. Leerde koken en deed de eerste jaren alles zelf. Hij hield van het leven en bleef betrokken. Het was fijn om naar hem toe te gaan. Toen het lichamelijk achteruitging, kreeg hij hulp. Drie jaar geleden kon hij niet langer zelfstandig blijven wonen, maar vond hij een nieuw thuis in Abbingahiem. Hij hield met iedereen een praatje. Voor het eten ging Auke voor in gebed. Dat was een rol die hij op zich nam en die bij hem hoorde. Het werd gewaardeerd. Hij leefde zijn geloof en wist zich afhankelijk van Gods liefde en nabijheid. We hebben het lied van de liefde uit 1 Korintiërs 13 gelezen en stilgestaan bij de trouwtekst: Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie maar de grootste daarvan is de liefde. We mogen broeder Smit geborgen weten in Gods liefde. En we hopen dat zijn kinderen en kleinkinderen de liefde van God mogen ervaren als ze met verdriet in hun hart het over hun vader en grootvader hebben.
Ds. Siena Cnossen-Hoekzema
Wij gedenken Margje Dijkstra-Wierda
(22-09-1921, Oldeholtpade – 19 januari 2021, Leeuwarden). Op dinsdag 19 januari overleed in de leeftijd van 99 jaar mw. Martha Wierda, sinds 26 augustus 2007 weduwe van Auke Dijkstra, met wie ze meer dan 61 jaar getrouwd is geweest. Zij woonde sinds april 2018 in Abbingahiem en woonde daarvoor in Drachten. Enkele ouderen zullen haar nog gekend hebben, want van 1946-1978 woonde ze met haar man en later gezin in Huizum, in de Jan van Scorelstraat, Gerard Terborchstraat en de Honthorststraat. 5 kinderen werden er geboren, 3 jongens, 2 meisjes, maar het eerste jongetje, vlak na de oorlog geboren, mocht maar 3 dagen oud worden. Het geboortekaartje spreekt van ‘rijke oudervreugde’, een rouwkaartje enkele dagen later van een wonderlijk vertrouwend geloof, dat het ’de Almachtige God behaagd heeft door de dood te ontnemen….’ en dat ‘een verbondsbelofte’ de ouders tot troost is. Ze heeft hem altijd in haar hart gedragen. Ze was een lieve moeder voor haar kinderen, later een betrokken grootmoeder. Kind zijn, oudste zus met verantwoordelijkheden, dan linnenkamer Diakonessenhuis, trouwen (haar man werkte bij gemeentepolitie), moeder en ouder worden, een heel en lang leven. Mooie tijden, minder mooie. Verdrietige ook: ze heeft lange tijd, van 1962-1980, na een maagoperatie, die achteraf niet goed is gegaan, heel lang met haar gezondheid geworsteld, verkeerde diagnoses, vele ziekenhuisopnames, soms langere periodes. En als in 1980 de operatie van 1962 kan worden hersteld, gaat het met haar goed tot beter. Ze woont dan met haar man in Drachten, hebben een mooie tijd, genieten van de kinderen en kleinkinderen, hebben goede vrienden. En Martha gaat nog studeren, een lang gekoesterde wens. Moedermavo, Nederlands, Duits, geschiedenis en tot haar 88e nog steeds Engelse les. Zwemmen, schrijven, elk kind krijgt een eigen schrift met lieve woorden van moeder. In Huizum is ze met haar man en later gezin verbonden met de ‘Schranskerk-gemeente’ en als ze in april 2018 naar Abbingahiem verhuist, wat dan noodzakelijk is, komt ze toch ook weer een beetje ‘thuis’ in Huizum, nu verbonden met ‘de Oase’. Op maandag 25 januari is ze begraven op de Noorderbegraafplaats, bij haar man en zoontje en voorafgaand in de aula mochten we in een afscheidsdienst stilstaan bij haar leven. We lazen Psalm 23, hoorden liederen, en spraken o.a. een gebed uit, die Martha had opgeschreven voor ‘mijn kinderen’.
‘Spreken met God in d’avond en morgen,
Reis ik mijn weg in Zijn bijstand geborgen
Tot ik, ontraadseld, zal horen Zijn stem
Eeuwig in vrede zal leven bij Hem’,
stond op de rouwkaart van deze gelovige vrouw. Daarna gaven we haar uit handen, dankbaar voor een lang en goed leven, en vertrouwden haar toe aan Gods herderlijke zorg en liefde. De (klein)kinderen zullen haar missen, een broer/ een zuster die nog leven en zo bidden voor wie achterblijven om troost en aanwezigheid van de Heer in lieve mensen om hen heen.
ds. Douwe Posthuma
Bloemengroet
Ook al zijn er nog geen kerkdiensten mogelijk toch wordt er iedere week door de bloemengroep een boeket bloemen bij iemand van onze gemeente bezorgd ter bemoediging en met een hartelijke groet namens de wijkgemeente. Vooral in deze tijd erg belangrijk om te laten weten, dat wij met elkaar meeleven.
Op weg naar Pasen
“Goede daden zijn schakels, die samen een ketting van liefde vormen” dit is een citaat van Moeder Teresa uit de veertigdagentijdkalender 2021. Een prachtige kalender, dit jaar opnieuw uitgegeven door de landelijke PKN. De rode draad in deze kalender vormen de zeven werken van barmhartigheid. De veertigdagentijdkalender neemt u mee op weg naar Pasen. Voor iedere dag staat er een Bijbeltekst in, een vraag om over na te denken of een oproep om iets te doen. Dit wordt afgewisseld met een vastentip, gedicht, citaten of een lied. Het is zeker de moeite waard om deze te bestellen. Dit kan gratis via de site van de landelijke PKN https://petrus.protestantsekerk.nl/veertigdagentijdkalender/ en als wijkkerkenraad hebben wij ook een aantal exemplaren besteld. Als u via deze weg een exemplaar wilt hebben kunt u contact opnemen met Fetze Elgersma tel. 2881380 of email: f.elgersma1@chello.nl of Janny de Dreu tel. 2801387 of email: dreudec@gmail.com. Wij wensen u allen een gezegende tijd toe op weg naar Pasen.
De werkgroep pastoraat
Bedankt
Na in MCL een operatie te hebben ondergaan, kreeg ik een prachtig boeket bloemen van onze wijkgemeente. Daarvoor wil ik de “Oase” heel erg bedanken. Deze betrokkenheid heeft me goed gedaan. Dat geldt ook voor de vele telefoontjes die ik kreeg. Het gaat goed met mij en na het ‘wee’ begint nu het ‘wel’ en het herstel zal nu nog enkele weken duren. Met een hartelijke groet,
Marie Damstra – van der Veen
Overig nieuws
Huispaaskaarsen 2021
Omdat we vanwege Corona niet op de gebruikelijke wijze Huispaaskaarsen kunnen bestellen stellen we u in de gelegenheid om dit nu telefonisch of via e-mail te doen. U kunt uit de bijgevoegde afbeeldingen een keuze maken in verschillende maten. De prijzen zijn:
25 cm = € 20,50;
30 cm = € 27,00;
40 cm = € 33,75;
60 cm = €58,95.
U kunt uw bestelling tot uiterlijk 26 februari 2021 doorgeven bij dhr. Fetze Elgersma, Weideflora 26, tel. 2881380, e-mail: f.elgersma1@chello.nl.